H Β΄ ΣΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ 3ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΤΩΝ ΑΝΘΟΚΗΠΩΝ.

Χαίρε, η γη της επαγγελίας. 
Χαίρε, εξ ης ρέει μέλι και γάλα.
    "Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε" 
ακούστηκε από τα χείλη των 300 και πλέον μαθητών του 3ου Δημοτικού Σχολείου των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, τα οποία κατόπιν συνεννοήσεως της Διευθύντριας του, κας Αθανασίας Κυρέζη με τον ιερέα μας, τον π. Χρυσόστομο Τελίδη, 
κατέφθασαν το πρωΐ της Παρασκευής 2 Μαρτίου 2018, συνοδευόμενα από όλους σχεδόν τους δασκάλους τους στην ταπεινή μα όμορφη κατακόμβη μας και στην προσωρινή εκκλησιά μας, 
μέχρι να τελειώσει ο επάνω περίλαμπρος που ετοιμάζουμε για να στεγάσουμε τους Αγίους Θεοπάτορες, τον Ιωακείμ και την Άννα στο "σπίτι" τους, για να παρακολουθήσουν και να συμμετάσχουν στους "Χαιρετισμούς της Παναγίας"
 μας, που για δεύτερη φορά τελούμε στο Ναό μας ειδικά για τα παιδιά των Σχολείων μας.
       Στο αναλόγιο του Ναού διακόνησαν οι κατηχητές της "Ιθάκης" μας, ο κος Γιώργος Μουγκράκης, και ο κος Ευθύμιος Ασλανίδης, ενώ την Β΄ Στάση των Χαιρετισμών απήγγειλε μπροστά στην ανθοστόλιστη εικόνα της Παναγίας που βρίσκονταν στο κέντρο του σολέα, ο π. Χρυσόστομος Τελίδης, 
που ήταν και ο εμπνευστής της ιδέας να γίνουν, έστω και παράτυπα, 
οι "Χαιρετισμοί της Θεοτόκου" την Παρασκευή το πρωΐ και να μπορέσουν έτσι οι μαθητές των Σχολείων μας, να μάθουν και αυτήν την όμορφη Ακολουθία από το τυπικό της Εκκλησίας μας, που στα περισσότερα είναι άγνωστη.
      Ο π. Χρυσόστομος Τελίδης, στο τέλος της Ακολουθίας μίλησε στα παιδιά για την ιστορία της Ακολουθίας του Ακαθίστου Ύμνου και με τρόπο απλό και κατανοητό τους είπε από πότε ξεκίνησε, τον λόγο αλλά και την περαιτέρω επικράτηση και την ένταξη της μέσα στο τυπικό της Εκκλησίας μας. Τους μίλησε για την Παναγία, την μητέρα όλων των Ορθροδόξων χριστιανών, το "ευχαριστώ" 
που της χρωστούμε και για τις Παρασκευές της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής που ερχόμαστε στο Ναό της γειτονιάς μας και μαζί με τους υπολοίπους πιστούς απαγγέλλουμε τον Ύμνο αυτό που πάνω από από 1500 χρόνια τώρα ψάλλετε προς το γλυκό πρόσωπο της Παναγίας Θεοτόκου.
      Ευχαρίστησε παιδιά και δασκάλους και στο τέλος τους μοίρασε όλους από μια γλυκιά καραμέλα και ένα μεγάλο χαμόγελο και κατόπιν τους ξεπροβόδισε προς την έξοδο, δηλώνοντας πως οι Ανθόκηποι έχουν τους πιο καλούς και "όμορφους" μαθητές και δασκάλους στον κόσμο, τους μαθητές και τους δασκάλους της Ενορίας του, ανανεώνοντας το ραντεβού τους για την Παρασκευή πρό των Βαΐων,
 την 30η Μαρτίου 2018 το πρωί στον καθιερωμένο εκκλησιασμό των Σχολείων πριν από τις πασχαλιάτικες διακοπές τους με την Πρωινή  Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία. 
       Παρακάτω στην σημερινή ανάρτηση μας, θα δημοσιεύσουμε το κήρυγμα του, τον λόγο που έβγαλε για τα παιδιά, ο π. Χρυσοστόμος Τελίδης, τον οποίο και εκφώνησε στο τέλος της Ακολουθίας των Β΄Χαιρετισμών, που τέλεσε ο ίδιος ειδικά για τους μαθητές του 3ου Δημοτικού Σχολείου της όμορφης γειτονιάς των Ανθοκήπων.
      Σας αποχαιρετούμε τέλος όλους τους αναγνώστες μας, μέσα από την σημερινή ανάρτηση της ιστοσελίδας της Ενορίας μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, εδώ στην Δυτική Θεσσαλονίκη, με τα πιο όμορφα λόγια που ακούστηκαν ποτέ για μια "μάνα", ένα ποίημα που αναφέρεται στην Παναγία Μάνα μας, το οποίο και λέγεται στο τέλος της Ακολουθίας του Μικρού Αποδείπνου, και ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, στους Χαιρετισμούς προς την Θεοτόκο και στον θεόπνευστο "Ακάθιστο Ύμνο", τον οποίον κλήρος και λαός, γλυκά ψάλλει κάθε Παρασκευή βράδυ... 
"Την ωραιότητα της Παρθενίας σου και το υπέρλαμπρον το της αγνείας σου ο Γαβριήλ καταπλαγείς εβόα σοι, Θεοτόκε Ποιόν σοι εγκώμιον προσαγάγω επάξιον τι δε ονομάσω σε; απορώ και εξίσταμαι διό ως προσετάγην βοώ σοι χαίρε η κεχαριτωμένη."
*κάντε κλικ στο "Διαβάστε περισσότερα..." και δείτε τον λόγο του π. Χρυσοστόμου Τελίδη στους μαθητές του 3ου Δημοτικού Ανθοκήπων μετά την Ακολουθία των β΄Χαιρετισμών, το πρωΐ της Παρασκευής 2 Μαρτίου 2018...

Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ 
(Παρασκευή 2 Μαρτίου 2018)
Η β΄στάσις των Χαιρετισμών 
για τους μαθητές του 3ου Δημοτικού Σχολείου Ανθοκήπων Νέας Ευκαρπίας.

        Κατά τήν περίοδο ατή, τς Μεγάλης Τεσσαρακοστς, όπως την λέμε εμείς οι χριστιανοί, κάθε Παρασκευή πόγευμα τελεται μία πό τίς ραιότερες κολουθίες τς κκλησίας μας. Θυμάστε πς λέγεται;
Λέγεται «κάθιστος μνος»  λλις «Χαιρετισμοί» στήν Παναγία.
Και γιατί λέγονται «Χαιρετισμοί»; Διότι 
παναλαμβάνεται  χαιρετισμός στήν Παναγία «Χαρε».      ξίζει μως νά γνωρίσουμε τήν καταπληκτική στορία τν «Χαιρετισμν». Έτσι και μεταφερόμαστε φανταστικά γιά  λίγο στό Βυζάντιο. Τόν 7ο αώνα μ.Χ. (626 μ.Χ. περίπου) 100.000 βαροι, χθρικός λαός, πολιόρκησε τήν Κωνσταντινούπολη.  Ατοκράτορας τς Βασιλεύουσας ράκλειος λειπε σέ κστρατεία κατά τν Περσν γιά νά πελευθερώσει τούς γίους Τόπους καί νά παναφέρει τόν Τίμιο Σταυρό. Τότε βρκε εκαιρία  Χαγάνος,  βασιλιάς τν βάρων, καί χοντας ς συμμάχους τούς Πέρσες, συγκέντρωσε τά πλήθη το στρατο του ξω πό τά τείχη τς Πόλης. Στόχος  πλοτος τς Βασιλεύουσας.
       Ο βάρβαροι ρχισαν τήν πίθεση μέ ργή καί σκληρότητα. Ο Βυζαντινοί στρατιτες ντιστάθηκαν χοντας ς συμπαραστάτη λο τό λαό.  πρωτεύουσα τς Βυζαντινς Ατοκρατορίας βρισκόταν πό στενή πολιορκία. Ο ρες ταν δραματικές.  φρούραρχος τς Κωνσταντινούπολης Βνος πιθεωροσε τό στρατό καί τίς χυρώσεις, ν  Πατριάρχης Σέργιος, κρατώντας τήν θαυματουργή εκόνα τς Παναγίας, γυρνοσε στά τείχη μψυχώνοντας τούς περασπιστές τς Πόλης.
       Μάχονται λοι! Μεγάλοι καί μικροί! κσφενδονίζουν πέτρες, ξύλα, καυτό νερό καί λάδι!…Προσεύχονται καί παρακαλον τήν «πέρμαχο Στρατηγό» νά τούς σώσει πό τούς βάρους. Μές στή φωτιά καί τό γενικό χαλασμό  Χαγάνος βλέπει τήν μορφή μις σεμνς γυναίκας νά περιτρέχει τά τείχη καί γεμονικά νά τά περιφρουρεταν  Παναγία!  πέρμαχος Στρατηγός!
Ξαφνικά 
νας φοβερός απόκοσμος θαρρείς νεμοστρόβιλος, θεόσταλτος στ᾿ λήθεια, ναστατώνει τόν στόλο τν βαρβάρων. Τά πολιορκητικά μηχανήματα, καθώς καί τά μονόξυλα διαλύθηκαν.       Ο χθροί τρέπονται σέ φυγή καί τά καράβια τους τσακίζονται μεταξύ τους. Ο Βυζαντινοί κάθεκτοι πυρπολον. Ο βάρβαροι ντροπιασμένοι καί ττημένοι λύνουν τήν πολιορκία. Ἡ  Κωνσταντινούπολη πανηγυρίζει. λοι πιστεύουν κράδαντα τι  όρατη Σκέπη τς Παναγίας θαυματουργικά δωσε τή νίκη στούς Χριστιανούς καί τρεψε σέ φυγή τούς βαρβάρους.
       ταν 7 προς 8 Αγούστου το 626 μ.Χ..  Βασιλεύουσα γιορτάζει τό θαμα τς Παναγίας. μέσως μετά τή νίκη  Πατριάρχης Σέργιος, ο ρχοντες καί λος  λαός σπευσαν να συγκεντρωθον στήν κκλησία τς Παναγίας τν Βλαχερνν καί νά τήν εχαριστήσουν γιά τό θαμα. Τότε ψαλλαν, χωρίς νά καθίσουν καθόλου, πως ναφέρει  παράδοση, τόν μνο  ποος πό τότε νομάστηκε «κάθιστος». Βέβαια  μνος προϋπρχε και ψαλλόταν πρός τιμήν τς περαγίας Θεοτόκου, λλά κατά τήν νύκτα κείνη καθιερώθηκε πλέον κατά τρόπο πίσημο καί πανηγυρικό στήν κκλησία μας, ν συμπληρώθηκε καί με τό τροπάριο «Τ περμάχ Στρατηγ» τό ποο συνετέθη κείνες τίς ρες μέ φορμή την θαυμαστή νίκη τν Βυζαντινν.        Ας δούμε τώρα τί εναι  κάθιστος μνος καί ποιός εναι  συνθέτης του; Εναι να Κοντάκιον (πρε τό νομά του πό τό «κοντό», δηλαδή μικρό κυλινδρικό ξύλο στό ποο τύλιγαν τόν πάπυρο) – εδος κκλησιαστικο μνου πού ποτελεται πό προοίμιο (εσαγωγή) καί 24 Οκους (ρχίζουν μέ τό «γγελος πρωτοστάτης…») – πού εναι  σειρά τν τροπαρίων που ξελίσσεται κάποια πόθεση. Ο περισσότεροι ρευνητές τόν ποδίδουν στό Ρωμανό τόν Μελωδό,  ποος χει γράψει καί πολλούς λλους κκλησιαστικούς μνους.        Ας δούμε στην συνέχεια και ποιά  μορφή καί  σύνθεση το καθίστου μνου; ρχίζει μέ τό προοίμιο «Τ περμάχ Στρατηγ» (λλοτε ψάλλεται ς προοίμιον «Το προσταχθέν…»). κολουθον ο εκοσιτέσσερις «οκοι» (στροφές μέ λφαβητική κροστιχίδα πό τό Α μέχρι τό Ω), χωρισμένοι σέ 4 «Στάσεις». Σέ κάθε «Στάση» ντιστοιχον 6 «οκοι». Ο τρες ναφέρονται στή Θεοτόκο, ο λλοι τρες μνον τόν Κύριο.        Κάθε οκος στή Θεοτόκο, κολουθεται πό 6 στίχους πού καθένας περιλαμβάνει δύο «Χαρε». Καί κλείνουν μέ τό «φύμνιο» (πωδό): «Χαρε, Νύμφη νύμφευτε». Ο «οκοι» πού μνον τόν Κύριο, δέν κολουθονται πό στίχους. Κλείνουν μέ τό φύμνιο «λληλούια».        Σήμερα  κάθιστος μνος χει νταχθε πια κανονικά στο Τυπικό της Εκκλησίας μας και στις καθημερινές "Ακολουθίες του Νυχθημέρου", στο "Μικρό Απόδειπνο", καί κατά τήν περίοδο τς Αγία και Μεγάλης Τεσσαρακοστς ψάλλεται μαζί μέ τόν θαυμάσιο Κανόνα «νοίξω τ στόμα μου…», πού γραψε  γιος ωσήφ  μνογράφος, ενώ είναι αγαπημένη καθημερινή συνήθεια πολλών χριστιανών στην προσωπική προσευχή τους, ή και στην ανάγκη τους τις δύσκολες στιγμές που βιώνουν, για τις πρεσβείες της Παναγίας στον Μονάκριβο Υιό της και Θεό μας, τον Χριστό.  
      Σέ ένα βιβλίο με περιγραφές και ιστορίες μοναχών του Αγίου Όρους, ένα "γεροντικό" όπως λέγεται, διάβασα μια ιστορία, αγαπημένα μου παιδιά, ενός γέροντα από την "Έρημο" στην Σκήτη της Αγίας Άννας για το πόσο αναπαύεται η Παναγία μας με τους "Χαιρεταισμούς" της, και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας.«Κάποτε, λοιπόν, κάποιος μοναχός πού ελαβετο πολύ τήν Παναγία, καθώς διάβαζε τους “χαιρετισμούς” καί λεγε τά “Χαρε”, μφανίστηκε  ίδια η Παναγία στό κελλί του καί το επε: “Να χαίρεις καί σύ τέκνον”».              Όλοι οι Ορθόδοξοι μοναχοί μας και ειδικά οι  Αγιορείτες   καλόγεροι που ζουν και αναπαύονται στο "Περιβόλι της Παναγίας", όπως τόσο εύστοχα αποκαλείται το Άγιον Όρος, καθημερινά, μέσα στην εκκλησία των κελλιών τους, στα διακονήματα και στο εργόχειρο τους, στον κανόνα τους, αδιαλείπτως ψελλίζουν με αγάπη τους "Χαιρετισμούς" στην Παναγία Θεοτόκο, που είναι η προστάτιδα και το αποκούμπι τους, επικαλούμενοι τις πρεσβείες της, τόσο για τις απανταχού μοναστικές κοινότητες, όσο και για όλους εμάς στον "κόσμο", όπως αναφέρουν οτιδήποτε υπάρχει έξω από την αγιορείτικη κοινότητα, για τους ορθοδόξους χριστιανούς ανά την υφήλιο, αλλά και για την πατρίδα μας την Ελλάδα, την οποία αγαπά και σκέπει η Παναγία μας με την "ανάσα" της, αλλά και το "άγγιγμα"της όταν αυτό χρειάζεται.   
           Δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω και ποιό εναι τό θέμα καί τό περιεχόμενο το «καθίστου μνου» Το θέμα λοιπόν είναι η ειπάρθενη Μητέρα το νάρχου Υο καί Λόγου το Θεο! Ο εροί μνογράφοι έχουν   χρησιμοποιήσει ,τι ραιότερο γκώμιο γιά τήν Παναγία μας, ενώ  επαν ο πρό ατν γιοι Πατέρες, ακούστε και προσέξτε τα επίθετα «παλάτιον το μόνου Βασιλέως», «γνείας θησαύρισμα», «ρόδον τό μάραντον», «ορανν ψηλοτέρα», «μψυχον Παράδεισον» κλπ) λλά καί κάθε προτύπωση καί φράση τς γίας Γραφς σχετική μέ τήν ειπάρθενο («πουράνια κλμακα», «γέφυρα» πού μς νεβάζει στόν ορανό, «σκέπη το κόσμου», «σκηνή το Θεο καί Λόγου», «φλεκτος βάτος». Αφήστε τα ονόματα και υα προσωνύμια που έχουν δώσει στην Παναγία μας, ανάλογα με τα θαύματα που έκανε, τον τρόπο που βρέθηκε κάποια εικόνα της, την ζωή της, την αγάπη της σε εμάς.
        Αλήθεια έχει αναρωτηθεί όμως κανείς σας γιά ποιούς λόγους θά πρέπει εμείς νά καταφεύγουμε στήν Παναγία μας,  και γιατί κάθε Παρασκευή μαζευόμαστε εμείς οι χριστιανοί και «χαιρετάμε» την Παναγία μας με τον συγκεκριμένο τρόπο που λίγο πριν ακούσατε;     Διότι και σήμερα, αλλά και πάντα θαρρώ, περνμε δύσκολες μέρες τόπος μας, πως γνωρίζουμε λοι, βρίσκεται σέ κατάσταση πολύ κρίσιμη. Οκονομική καί πνευματική. Χρόνια τώρα η ζωή μας καταστρέφεται σταδιακά, μεθοδικά καί πουλα. Καταστρέφονται τά στηρίγματά της, τά θεμέλια τς παραδόσεώς της. Ο ποτιθέμενοι φίλοι μας τς Ερώπης, φο πί δεκαετίες διέφθειραν συστηματικά και σχεδιασμένα τόν λαό μας, τώρα τόν ντιμετωπίζουν σχεδόν χθρικά. Γι᾿ ατές λοιπόν τίς δυσκολίες μας πρέπει νά καταφύγουμε στήν Παναγία μας. χουμε πολύτιμη μπειρία τς γάπης Της. πως λοιπόν κατέφυγε τότε  Κωνσταντινούπολη στήν προστασία Της, καί κείνη σήκωσε τρικυμία καί κατέστρεψε τόν στόλο τν χθρν, τσι καί τώρα νά καταφύγουμε στήν προστασία Της γιά νά σώσει τήν πατρίδα μας.     Επίσης διότι  Παναγία μας γνωρίζει πό πόνο. Πράγματι κείνη δοκιμάστηκε σκληρά στήν ζωή της. Πάνω στό λόφο το Γολγοθ τό σπαθί το πόνου ξέσχισε τήν γλυκιά της καρδιά βλέποντας τον μονάκριβο Υιό της να βασανίζεται, να σταυρώνεται και τελικά να πεθαίνει. Καί πό τότε κείνη γινε Μητέρα λων τν πονεμένων, τν καταδιωγμένων, τν δικημένων τς ζως. Καί πό κείνη τήν ρα κάθε πιστός τήν χει Μητέρα του στοργική καί μυριαγαπημένη.    Έτσι λοιπόν παιδιά μου, κι μες σέ κάθε κίνδυνο, σέ κάθε δυσκολία, σέ κάθε πειρασμό… ς τρέχουμε μέσως σέ κείνη. μέσως νά τρέχουμε! πως κλαμένα τρέχουν κάθε μαννούλας τά μικρά παιδιά στήν γκαλιά της. ς χουμε πρόχειρο τό νομά της στά χείλη μας πως  πλός λαός τήν φωνάζει σέ κάθε του νάγκη, «Παναγία μου!». ς τήν πικαλείστε και εσείς γιά τά θέματα πού πασχολον τήν λικία σας, τήν οκογένειά σας, τήν πατρίδα σας καί νά εσαστε σίγουροι γιά τήν βοήθεια καί μεσιτεία της.  Παναγία μας,  ληθινή καί γνήσια Μητέρα λου το κόσμου, θά μς βοηθήσει όλους. Διότι εναι Μητέρα λων, Μητέρα το πόνου, το σταυρο, τν πονεμένων καί φρικτά βασανισμένων της παιδιν, παρηγοριά τν θλιβομένων καί σωτηρία λων τν πελπισμένων ναυαγν τς πολυτάραχης ζως μας.         Στό διάστημα τς Μεγάλης Τεσσαρακοστς  γία μας κκλησία τοποθέτησε κάποιους «σταθμούς νεφοδιασμοῦ» γιά νά βοηθήσει τόν γώνα μας, και νας πό ατούς εναι καί  κολουθία τν «Χαιρετισμν», πού ψάλλεται κάθε Παρασκευή πό τήν πρώτη μέχρι καί τήν Πέμπτη βδομάδα. τσι μς δίνεται  δυνατότητα νά συνδεθομε πιό στενά μέ τήν Παναγία μας. Κάθε Παρασκευή πόγευμα λοιπόν ς μή χάνουμε ατήν τήν πνευματική εκαιρία.         Εναι εκαιρία νά μάθουμε κι μες νά πευθυνόμαστε στήν περαγία Θεοτόκο μέ τήν τόσο συγκινητική κολουθία τν «Χαιρετισμν»∙ νά Τήν μνομε γιά τό νυπέρβλητο μεγαλεο Της, νά Τήν εχαριστομε γιά τό πλθος τν θαυμαστν δωρεν Της καί νά τήν κετεύουμε νά μς διατηρε κάτω πό τήν κραταιά σκέπη καί προστασία Της!
      Έτσι σας θέλω και εγώ κάθε Παρασκευή, αλλά και τις Κυριακές εδώ στην εκκλησιά μας, τα αγόρια μέσα στο ιερό μαζί μου να με βοηθούν και τα κορίτσια από έξω να ομορφαίνουν την υπόγεια προς το παρόν κατακόμβη μας και αργότερα τον ναό που χτίζουμε από επάνω, αλλά και τα Σάββατα στο Κατηχητικό μας, στην «Ιθάκη» μας, όπως τα ίδια τα κατηχητόπουλα μας ονόμασαν το σπίτι τους, την Ενοριακή Νεανική Εστία τους, από το πρωί τα κορίτσια 10 έως και τις 2 για τις μεγαλύτερες τάξεις μας και τα αγόρια λίγο μετά από την 1 έως τις 5 για το ανώτερο κατηχητικό του Γυμνασίου και του Λυκείου.
       Να έρθετε στην συντροφιά μας για να ζητήσουμε όλοι μαζί από την Παναγία μας, την κόρη των Αγίων Θεοπατόρων, του Ιωακείμ και της Άννας, να έχει καλά τους γονείς μας, τον αδελφό ή την αδελφή μας, τους φίλους μας, τους συμμαθητές μας, τους δασκάλους μας, τους ιερείς μας, τους κατηχητές και τις κατηχήτριες μας, όλον τον κόσμο, ακόμα και τους εχθρούς μας που ίσως δεν μας αγαπούν, να τους δίνουν υγεία, χαρά, ευτυχία, ειρήνη και ασφάλεια, κάτι που νομίζαμε ότι δεν χρειάζεται να το ξαναζητήσουμε από την Παναγία μας και τώρα βλέπουμε τους πολέμους και τον θάνατο να μας πλησιάζουν και πάλι παιδιά  να σκοτώνονται αβοήθητα …τι άλλο να ζητήσουμε από την Παναγία μας … α!!!, να ζητήσουμε φώτιση, αγάπη, μάθηση για όλους, Έλληνες και ξένους, χριστιανούς και αλλόθρησκους, μικρούς και μεγάλους, πλούσιους και φτωχούς, καλούς και κακούς.
       Εύχομαι Καλή Σαρακοστή σε εσάς και στους δασκάλους σας, αλλά και στους γονείς σας …να τους το πείτε, και σας περιμένω κάθε Παρασκευή κάθε Σάββατο κάθε Κυριακή, κάθε γιορτή και σχόλη, γιατί χωρίς εσάς δεν μπορώ, εσείς με βοηθάτε με το χαμόγελο και την αγάπη σας …ακόμα –ακόμα και τις σκανταλιές σας.
Να πάτε στο καλό παιδιά μου!!!
TAG